Proof-of-stake is een methode om de integriteit van een cryptocurrency te behouden door te voorkomen dat gebruikers illegaal extra munten printen. Momenteel gebruiken Bitcoin en Ethereum - de twee grootste cryptocurrencies op basis van marktkapitalisatie - een andere methode, genaamd proof-of-work, maar Ethereum is van plan om te migreren naar proof-of-stake om het platform schaalbaarder te maken en de netwerk energieverbruik.
Proof-of-work en proof-of-stake zijn zogenaamde "consensusmechanismen", wat de methode is waarmee een blockchain zijn integriteit behoudt. Consensus is wat het probleem van "dubbele uitgaven" van digitaal geld aanpakt.
Als er een manier was waarop een cryptocurrency-gebruiker zijn munten meer dan eens zou kunnen uitgeven, zou dit het hele systeem opblazen. Het Bitcoin-netwerk was de eerste die dit probleem met proof-of-work oploste. Proof-of-stake is naar voren gekomen als een mogelijk alternatief waarvan sommige onderzoekers denken dat het energiezuiniger en veiliger is, hoewel het debat hierover voortduurt.
Waarom is een toestemmingsmechanisme nodig?
Het is niet zo moeilijk om op een gecentraliseerde manier dubbele uitgaven te voorkomen, wanneer er één entiteit is die een grootboek van alle transacties beheert. PayPal (PYPL) doet precies dat. Maar cryptocurrencies zijn anders.
Het doel is niet om een leider of entiteit de controle over het systeem te hebben, wat dit project ingewikkelder maakt. In plaats van slechts één leider gebruiken duizenden gebruikers Bitcoin-software over de hele wereld. Deze "knooppunten" garanderen naleving van de regels van het netwerk.
Deze enorme infrastructuur moet worden aangesloten zodat alle software het ermee eens is. Anders worden deze knooppunten losgekoppelde eilanden. Het blijkt niet eenvoudig om deze gebruikers over de hele wereld met elkaar in overeenstemming te brengen, dus gedecentraliseerd geld is lange tijd buiten bereik van onderzoekers geweest.
Tot de komst van Bitcoin. Proof-of-work is het innovatieve algoritme dat Bitcoin-maker Satoshi Nakamoto heeft uitgevonden, waarmee gedecentraliseerd geld wordt verdiend zonder dat een leider er voor het eerst controle over heeft.
Proof-of-work vs. bewijs van inzet
Sommigen beweren dat proof-of-work problemen heeft. Sommige mijnbouwgroepen zijn zelfs machtiger geworden dan de maker van Bitcoin had voorspeld. Bovendien gebruikt Bitcoin momenteel minstens dezelfde energie als heel Zwitserland.
Simpel gezegd, deze proof-of-X-schema's helpen te verifiëren welke transacties via blokken aan de blockchain worden toegevoegd, die worden gevuld met de nieuwste transacties. Het knooppunt dat een blok wint, wint een beloning.
Proof-of-work en proof-of-stake kiezen elk op een andere manier een "winnaar". Bij proof-of-work hangt de kans om blokken aan de blockchain toe te voegen af van de rekenkracht van de miners, die worden aangedreven door elektriciteit.
Bij proof-of-stake hebben mijnwerkers meer kans om extra blokken te winnen als ze meer geld hebben (ether, in het geval van Ethereum - hier de citaat live). Met andere woorden, proof-of-stake is gebaseerd op "bewijs" van hoeveel "inzet" gebruikers hebben. Critici beweren dat het nog niet is bewezen dat het bewijs van inzet deze problemen uitroeit. Maar voorstanders van dit mechanisme denken dat dit de weg vooruit zou kunnen zijn.
