Gedecentraliseerde autonome organisaties (DAO’s) winnen veel bekendheid in dit bloeiende crypto-ecosysteem. Zoals de naam al doet vermoeden, zijn DAO's organisaties met een gedecentraliseerde hiërarchische structuur. Dit betekent dat een gemeenschap collectief eigenaar is van het besluitvormingsproces van een organisatie.
Hoewel DAO’s naar voren zijn gekomen als de toekomst van gedecentraliseerd ondernemingsbestuur, zijn er veel afwijkingen in hun functioneren. Volgens het recente rapport van Chainalysis zijn de meeste DAO's niet zo gedecentraliseerd als ze zouden moeten zijn.
Chainalysis analyseerde de werking van tien grote DAO-projecten en vond enkele cruciale details. Tijdens onderzoek ontdekte Chainalysis dat de stemmacht in DAO's grotendeels geconcentreerd was. Gemiddeld concentreerde minder dan 1% van alle zittende machthebbers meer dan 90% van alle stemrechten.
Dit toont aan dat een grote hoeveelheid macht geconcentreerd is in de handen van een select groepje, een probleem dat DAO’s moesten oplossen. Het Chainalysis-rapport merkt op dat:
Dit heeft aanzienlijke gevolgen voor het bestuur van DAO's. Als bijvoorbeeld slechts een klein deel van de top 1% van de eigenaren zou samenwerken, zouden ze in theorie de resterende 99% bij elke beslissing kunnen overstemmen. Dit heeft duidelijke praktische implicaties, ook in termen van de gevoelens van mensen Investeerders, heeft waarschijnlijk invloed op de vraag of kleine boeren het gevoel hebben dat ze een betekenisvolle bijdrage kunnen leveren aan het voorstelproces.
Het rapport merkt ook op dat een gebruiker tussen 0,1% en 1% van het totale tokenaanbod in omloop moet hebben om een voorstel te kunnen maken. Om een voorstel goed te keuren, moet de gebruiker echter een percentage tussen 1% en 4% bezitten.
Begrijp de belangrijkste afwegingen in DAO's
Uit het Chainalysis-rapport blijkt dat er compromissen zijn gesloten in het functioneren van DAO’s. Als er meerdere eigenaren zijn die een voorstel maken, kan de gemiddelde kwaliteit van de voorstellen afnemen. Dit zou kunnen leiden tot governance-spam in het geval van DAO's. Als er echter sprake is van een onvoldoende aantal eigenaren, kan de gemeenschap het gevoel hebben dat ‘gedecentraliseerd bestuur’ vals klinkt.
Chainalysis schrijft:
Als het gaat om het zelf goedkeuren van een voorstel, heeft tussen de 1 op de 10.000 en 1 op de 30.000 houders voldoende tokens om dat te kunnen doen.
Een van de duidelijke voorbeelden van concentratie van stemmacht die we zagen was dat van de in Solana gevestigde kredietverstrekker DAO Solend. Tijdens de liquiditeitscrisis aan het begin van de maand besloot het gedecentraliseerde Solend-protocol, gebaseerd op Solana, de rekeningen van de walvissen over te nemen. Er werd ook besloten om liquidaties via OTC-desks uit te voeren om een reeks liquidaties in de DEX-boeken te voorkomen.
Hoewel het voorstel 1,1 miljoen stemmen kreeg, kwamen maar liefst 1 miljoen stemmen van individuele gebruikers. Na reacties uit de gemeenschap besloot Solend het voorstel in te trekken en aan een ander mechanisme te werken.
