Proof-of-stake to metoda zachowania integralności kryptowaluty poprzez zapobieganie nielegalnemu drukowaniu dodatkowych monet przez użytkowników. Obecnie Bitcoin i Ethereum – dwie największe kryptowaluty pod względem kapitalizacji rynkowej – używają innej metody zwanej proof-of-work, ale Ethereum planuje migrację do proof-of-stake, aby uczynić platformę bardziej skalowalną i zmniejszyć zużycie energii w sieci.
Proof-of-work i proof-of-stake to tak zwane „mechanizmy konsensusu”, tj. metoda, dzięki której łańcuch blokowy zachowuje swoją integralność. Konsensus jest tym, co rozwiązuje problem „podwójnego wydawania” pieniędzy cyfrowych.
Gdyby istniał sposób, w jaki użytkownik kryptowaluty mógłby wydać swoje monety więcej niż raz, wysadziłoby to cały system. Sieć Bitcoin jako pierwsza rozwiązała ten problem za pomocą dowodu pracy. Dowód stawki pojawił się jako możliwa alternatywa, która zdaniem niektórych badaczy jest bardziej energooszczędna i bezpieczniejsza, chociaż debata na ten temat trwa.
Dlaczego potrzebny jest mechanizm konsensusu?
Zapobieganie podwójnemu wydatkowaniu w sposób scentralizowany nie jest takie trudne, gdy istnieje jeden podmiot, który prowadzi rejestr wszystkich transakcji. PayPal (PYPL) właśnie to robi. Kryptowaluty są jednak inne.
Celem nie jest posiadanie lidera lub podmiotu kontrolującego system, co komplikuje ten projekt. Zamiast jednego lidera, tysiące użytkowników korzysta z oprogramowania Bitcoin na całym świecie. Te „węzły” gwarantują przestrzeganie zasad sieci.
Ta rozległa infrastruktura musi być połączona, aby całe oprogramowanie było zgodne. W przeciwnym razie węzły te będą odłączonymi wyspami. Okazuje się, że skłonienie tych użytkowników na całym świecie do porozumienia się ze sobą nie jest łatwe, dlatego zdecentralizowane pieniądze przez długi czas były poza zasięgiem badaczy.
Aż do pojawienia się Bitcoina. Proof-of-work to innowacyjny algorytm wymyślony przez twórcę Bitcoina, Satoshi Nakamoto, zarabiający zdecentralizowane pieniądze bez kontroli jakiegokolwiek lidera nad nim po raz pierwszy.
Dowód pracy vs. dowód stawki
Niektórzy twierdzą, że dowód pracy ma problemy. W rzeczywistości niektóre grupy wydobywcze stały się potężniejsze, niż przewidywał twórca Bitcoina. Co więcej, Bitcoin zużywa obecnie co najmniej tyle samo energii, co cała Szwajcaria.
Mówiąc najprościej, te schematy dowodu X pomagają zweryfikować, które transakcje są dodawane do łańcucha bloków za pomocą bloków, które są wypełnione najnowszymi transakcjami. Węzeł, który wygra blok, wygrywa nagrodę.
Proof-of-work i proof-of-stake wybierają „zwycięzcę” w inny sposób. W przypadku dowodu pracy prawdopodobieństwo dodania bloków do łańcucha bloków zależy od mocy obliczeniowej górników, która jest zasilana energią elektryczną.
W przypadku dowodu stawki, górnicy są bardziej skłonni do wygrania dodatkowych bloków, jeśli mają więcej pieniędzy (eter, w przypadku Ethereum – tutaj cytat w czasie rzeczywistym). Innymi słowy, dowód stawki polega na „udowodnieniu”, ile stawek mają użytkownicy. Krytycy twierdzą, że nie udowodniono jeszcze, że dowód stawki eliminuje te problemy. Ale zwolennicy tego mechanizmu uważają, że może to być droga naprzód.
