Rozwój walut cyfrowych stwarza również wiele możliwości. Jeśli zostaną dobrze wykorzystane, firmy i różne organizacje mogłyby stworzyć alternatywne i trwałe źródła dochodów. Aby jednak zwiększyć te możliwości, gospodarki krajów trzeciego świata powinny przyjąć integrację walut cyfrowych.
Dlaczego jeszcze tego nie zrobiono?
Kluczowym problemem jest to, że kraje rozwijające się mają niskie wskaźniki produkcji, a rynek pracy ma kłopoty. Wiele razy zasoby potrzebne do produkcji są pozostawione do importu.
Klasa wyższa wdraża niezbędne narzędzia i wspiera klasę niższą, powierzając im pracę fizyczną. To z kolei skutkuje zmianą podziału własności dóbr.
Aby przerwać ten cykl, chociaż może to nie skutkować sprawiedliwym podziałem bogactwa, zależność właścicieli małych firm od walut cyfrowych może zostać znormalizowana w najbliższej przyszłości.
W przypadku dominujących aktywów, takich jak Bitcoin, firmy mogą wykorzystać przejrzysty i zdecentralizowany model łańcucha bloków, wykorzystując opcje płatności za aktywa kryptograficzne na swojej platformie.
Dla firm, które nie są jeszcze obecne w Internecie, przydatne mogą być bankomaty Bitcoin i aplikacje dla traderów.
Innym dynamicznie rozwijającym się kanałem jest wdrażanie zagranicznych inicjatyw związanych z kryptowalutami, które mają na celu zrównoważyć swoje firmy w miejscu przyjaznym kryptowalutom.
Kraje rozwijające się mogą przyspieszyć wzrost gospodarczy, ostrożnie wykorzystując te szacowane miliardy dolarów możliwości.
Możliwości tłumione w krajach rozwiniętych
Z krajami takimi jak Stany Zjednoczone, które zwalczają inicjatywy związane z cyfrową walutą, kraje przyjazne kryptowalutom mogą wiele skorzystać w zamian za ulgi podatkowe i wiele więcej.
Firmy inwestycyjne kryptowalutowe to kolejna niezależna metoda tworzenia bogactwa wśród obywateli krajów rozwijających się.
Oprócz handlu kryptowalutami, który już staje się dominującą praktyką wśród dużej liczby millenialsów w krajach rozwijających się, praktyki inwestycyjne, które pozwalają interesariuszom inwestować samodzielnie własne fundusze mogą pomóc w obniżeniu stopy ubóstwa.
Byłoby to szczególnie przydatne w krajach takich jak Nigeria i RPA, gdzie w ostatnim czasie kwitły liczne schematy Ponzi.
Jednym z godnych uwagi wydarzeń było pojawienie się MMM (Mavrodi Mundial Moneybox), programu Ponzi, który obowiązywał przez cały rok 2016 do 2018, obiecując Nigeryjczykom wysokie zyski po zainwestowaniu i poleceniu użytkownikom platformy.
Platforma zawaliła się później wkrótce po śmierci jej założyciela. Nigeryjska Korporacja Ubezpieczeń Depozytów (NDIC) poinformowała, że platforma straciła aż 49,3 miliona dolarów.
Do chwili obecnej nieoficjalne źródła podają, że Nigeria, Ghana i inne główne kraje afrykańskie nadal są zdecydowane inwestować w takie programy. Gdyby duże firmy inwestycyjne zajmujące się kryptowalutami miałyby strategicznie otwierać firmy w różnych częściach kraju, mógłby nastąpić znaczący wzrost gospodarczy.
